Trump e përçau G7-ën, duke refuzuar të nënshkruajë deklaratën e përbashkët mbi Iranin, i cili sipas tij është gati të nënshkruajë marrëveshjen bërthamore.
Pastaj ai urdhëroi banorët e Teheranit të evakuohen nga qyteti dhe menjëherë pas kësaj u largua papritur nga samiti, për t’u kthyer në Uashington.
Dje në mëngjes Trump u takua me mikpritësin kanadez Mark Carney, duke akuzuar paraardhësin e tij Obama se kishte bërë “një gabim të madh” duke e nxjerrë Putinin nga samiti.
“Nëse kjo nuk do të kishte ndodhur, nuk do ta kishim pasur këtë luftë”.
Megjithatë, kur u pyet nëse do të donte ta ripranonte kolegun e tij të Kremlinit, ai u përmbajt, “Shumë ujë ka kaluar nën urë”.
Megjithatë, nëse do të varej nga ai, “nuk do të ishte një ide e keqe të përfshihej Kina”, sepse në vizionin e tij për marrëdhëniet ndërkombëtare si një ekuilibër fuqish, të kesh të gjitha fuqitë në tryezë është më e rëndësishme sesa koordinimi me aleatët, të cilët ai po i godet me tarifa.
Pastaj ai foli për Iranin, duke thënë se “ata duan të flasin, por duhet ta kishin bërë më herët. Ata kanë pasur 60 ditë, duhet të bëjnë një marrëveshje. Iranianët nuk do ta fitojnë këtë luftë, ata duhet të flasin dhe tani, para se të jetë tepër vonë”.
Në të njëjtën kohë ai refuzoi të nënshkruante dokumentin për deeskalimin e propozuar nga anëtarët e tjerë të G7, sepse beson se ofensiva izraelite mund t’i shtyjë ajatollahët të negociojnë.
Kushti është që ata të pranojnë marrëveshjen e propozuar nga i dërguari i tij Witkoff, e cila përfshin heqjen dorë nga pasurimi i uraniumit, nëse jo çmontimin e raketave balistike dhe ndalimin e përdorimit të Hezbollahut, Hamasit dhe Huthit për “boshtin e rezistencës” kundër Izraelit dhe për të goditur Perëndimin.
Putini mund të jetë i dobishëm për të strehuar uraniumin e pasuruar tashmë nga Teherani, ose ndoshta ndonjë udhëheqës të regjimit në arrati.
Më vonë ai u takua me Presidenten e Komisionit Evropian von der Leyen për të përshpejtuar negociatat mbi detyrimet dhe me francezin Macron.
Kur foli me kolegun britanik, iu kthye sërish Teheranit, “Unë besoj se do të nënshkruhet një marrëveshje bërthamore. Irani do të ishte i çmendur nëse nuk do ta nënshkruante. Sapo të largohem nga këtu, ne do të bëjmë diçka”.
Pika fikse mbetet kjo “Dua që të mos ketë armë bërthamore në Iran dhe ne do të sigurohemi që kjo të ndodhë”.
Megjithatë, me Rusinë, ai nuk është gati të vendosë sanksione për ta shtyrë atë të pranojë armëpushimin në Ukrainë.
“Evropa e thotë këtë, por nuk e ka bërë ende, le të shohim nëse e bëjnë ata më parë. Mos harroni se sanksionet na kushtojnë shumë, po flasim për miliarda dollarë”.
Pak më vonë ai paralajmëroi në mediat sociale “Të gjithë duhet të evakuohen menjëherë nga Teherani”.
Dhe zëdhënësja njoftoi se ai po largohej nga samiti më herët, menjëherë pas darkës së udhëheqësve.
Sipas Wall Street Journal, Republika Islamike i ka kërkuar Katarit, Omanit dhe Arabisë Saudite të ndërmjetësojnë te Trump, në mënyrë që ai të ndalojë Netanyahun në këmbim të rifillimit të negociatave.
Pyetja është nëse kryeministri izraelit është i gatshëm ta bëjë këtë, duke pasur parasysh avantazhin ushtarak që ka për të shkatërruar programin bërthamor dhe ndoshta për t’i dhënë shtysën përfundimtare regjimit.
Presidenti amerikan duhet të jetë i interesuar të ndalojë luftën, sepse kjo është ajo që dëshiron baza e tij elektorale, por ai mund të tundohet nga ideja e favorizimit të ndryshimit të regjimit.
Ndërkohë, Pentagoni po forcohet në rajon, në rast se duhet të sulmojë, përveç mbrojtjes së Izraelit, edhe pse burime në administratë i kanë thënë faqes së internetit Axios se Uashingtoni nuk ka ndërmend të marrë pjesë në ofensivë.
Anijet Sullivans dhe Arleigh Burke janë përdorur për të rrëzuar raketat iraniane.
Aeroplanmbajtësja Vinson është në Detin Arabik ku Nimitz së shpejti do t’i bashkohet.
Është një rotacion, por për një kohë ato do të jenë pranë njëri-tjetrit, ndërkaq avionë cisternë janë dërguar në zonë.
Kjo është edhe arsyeja pse senatori Kaine ka propozuar një ligj që do të ndalonte përdorimin e forcës në Iran pa miratimin e Kongresit.
