Që nga zbulimi i saj në vitin 2012, grimca e Higsit ka magjepsur studiuesit për rolin e saj unik në ndarjen e forcave të natyrës. Zbuloni se si grimca e “Zotit” ndihmon në formimin e universit tonë.
Grimca e Higsit është një lloj i veçantë grimce që nuk shfaqet në jetën e përditshme. Në vend të kësaj, ajo ndërvepron në mënyrë delikate me shumë grimca të tjera dhe është përgjegjëse për t’u dhënë atyre masë. Për më tepër, ajo luan një rol vendimtar në përcaktimin e karakteristikave të forcave të natyrës.
Në vitin 1964, disa studiues, duke përfshirë fizikanin britanik Peter Higs, gjetën një zgjidhje të zgjuar për një problem shqetësues në fizikën teorike. Problemi ishte se në energjitë e larta, dy nga forcat e natyrës, elektromagnetizmi dhe forca e dobët bërthamore, bashkohen së bashku në një forcë të vetme. Por në energji të ulëta, të dy forcat nuk mund të ishin ndryshe, me bartës të ndryshëm të forcës, diapazonin dhe vetinë. Ky rezultat eksperimental sugjeroi se kishte një lidhje të thellë midis forcave, por kjo lidhje manifestohej vetëm në energji të larta, dhe në energji të ulëta diçka tjetër në univers po e prishte atë lidhje.
Higs supozoi se ekzistonte një fushë kuantike që përshkonte të gjithë hapësirën dhe kohën, e njohur më vonë si fusha e Higsit për nder të tij, që veproi për të shtyrë këtë pykë midis forcave. Të dyja forcat natyrisht duan të përzihen së bashku, dhe kështu ata janë në gjendje të kapërcejnë fushën e Higsit me energji të larta. Por në energji të ulëta, fusha e Higsit merr kontrollin, duke i mbajtur të dy forcat të ndara.
